Badanie refrakcji

Rodzaje wad refrakcji oka:

• Nadwzroczność / dalekowzroczność (hipermetropia)– występuje, kiedy promienie świetlne wpadające równolegle do oka ogniskowane są za siatkówką, na skutek zbyt małej siły łamiącej rogówki lub soczewki albo zbyt krótkiej gałki ocznej. U osób z tą wadą obraz widziany z bliska i z daleka jest niewyraźny, posiada nieostre krawędzie. Nadwzroczność koryguje się soczewkami skupiającymi (+). U małych dzieci oczy zazwyczaj są nadwzroczne, co jest związane z kształtem ich soczewki, jest to nadwzroczność fizjologiczna, która zmniejsza się z wiekiem i wzrostem gałki ocznej. Najczęściej u pacjentów występuje wada małego stopnia, która jest niwelowana przez napięcie akomodacji. Łączy się to jednak z wystąpieniem objawów takich jak: zmęczenie oczu, bóle oczu i głowy. Bezwzględną potrzebę zastosowania korekcji okularowej, ze względu na fizjologiczne osłabienie akomodacji, zaczynają odczuwać pacjenci w okolicach 40 roku życia.
• Krótkowzroczność (miopia) – występuje kiedy promienie świetlne wpadające równolegle do oka ogniskowane są przed siatkówką, na skutek zbyt dużej siły łamiącej rogówki lub soczewki, albo zbyt wydłużonej gałki ocznej. Osoby z tą wadą widzą wyraźnie obrazy znajdujące się blisko, natomiast gorsze widzenie w dal starają się poprawić mrużeniem oczu. Odległość, w której obraz zaczyna się zamazywać, zależy od wielkości wady. Korekcja polega na zastosowaniu soczewek rozpraszających oznaczonych znakiem (-). Wada zaczyna rozwijać się najczęściej w dzieciństwie. Więcej informacji: leczenie krótkowzroczności.
• Astygmatyzm / niezborność– wynika z różnej siły załamywania równoległych promieni świetlnych w różnych płaszczyznach układu optycznego oka, nie ma jednego ogniska, przez co obraz staje się nieostry. Wada wynika z zaburzonej budowy rogówki lub rzadziej soczewki, która nie jest sferyczna (nie jest wycinkiem kuli). Światło załamywane jest wtedy w innym stopniu w płaszczyźnie pionowej i poziomej. Osoby z tą wadą nie widzą wyraźnie ani daleko, ani blisko, obraz ma rozmyte kontury. Astygmatyzm korygujemy soczewkami cylindrycznymi. U osób z niezbornością bardzo ważne są regularne kontrole, ponieważ progresja wady możne być spowodowana chorobami oka, takimi jak stożek rogówki lub zaćma.
• Starczowzroczność (presbiopia)– wynika ze zmniejszenia zdolności oka do akomodacji, na skutek zmniejszenia elastyczności soczewki, zdolność ta zmniejsza się z wiekiem i około 40 roku życia zaczyna być odczuwalna przez pogorszenie widzenia z bliskiej odległości. Wada korygowana jest soczewkami skupiającymi (+), których moc musimy zwiększać stopniowo, do około 60 roku życia.

Metody badania wady refrakcji

Autorefraktometria

Zautomatyzowane, sterowane przez komputer badanie wady refrakcji, w którym wykorzystuje się zasadę skiaskopii. Po badaniu uzyskuje się wydruk z wartością wady sferycznej i niezborności. Wadą autorefraktometrii jest niemożność pełnego wyeliminowania akomodacji, o ile nie poda się leków (kropli) znoszących akomodację. Po badaniu otrzymujemy wynik, według którego dopasowujemy pacjentowi korekcję wady refrakcji metodą subiektywną.

Matoda Dondersa (subiektywna)

Polega na badaniu ostrości wzroku oka, pacjent patrzy przez oprawki okularowe, do których wkłada się soczewki o zwiększającej się mocy. Podczas badania wykorzystujemy specjalistyczne testy, które pozwalają dobrać najlepszą możliwą korekcję wady refrakcji.

Badanie wady refrakcji u dzieci

Badanie wady refrakcji u dzieci powinno być wykonywane przez lekarza okulistę, po podaniu kropli porażających akomodację, w celu postawienia prawidłowej diagnozy i leczenia.

Przeciwwskazania i przygotowanie do badania

Nie ma przeciwwskazań do wykonania badania wad refrakcji.

Na wizytę najlepiej przyjść bez makijażu oczu.

Jeśli stosujemy soczewki kontaktowe konieczne jest ich ściągnięcie przed badaniem, najlepiej nie zakładać ich w ogóle w dniu badania.